ملیت :  ایرانی   -  قرن : 10 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 1004 ق)، حافظ، قارى و شاعر. وى خطیب مسجد جامع بخارا و از مریدان مولانا خواجگى كاشانى بود، پس از مرگ او مدتى از ملازمان خواجه ابواسحاق جویبارى گشت. ابراهیم قرآن را از برداشت و با صدایى خوش مى‏خواند و در سرودن قصیده، غزل، رباعى و قطعه نیز توانا بود. یك «مثنوى» در طریقه‏ى سلسله‏ى خواجگان و سه «دیوان» شعر سروده است.